znaki narodowe w tekście polskim, czyli umlauty etc.

[krzychu]

Tłumaczę literaturę niemiecką, więc często muszę stosować tzw. umlauty, czyli ä, ö ,ü (małe i duże).
Wstawianie ich poprzez "Wstaw - Znaki specjalne" jest okropnie mozolne. Przez Autokorektę też się nie da, nie mogę bowiem kazać OO zmieniać np. wszystkich "oe" na "ö", nie zamiast polskiego "poeta" otrzymywałbym słowo "pöta"...
Czy jest jakaś możliwość wstawiania ich wprost, to jest z klawiatury?
Dawne kody numeryczne też nie są rozwiązaniem...
Czy istnieje taka funkcja jak w programie Word, pozwalająca przypisywać znaki do klawiszy (np. Alt + U = ü)?
Bardzo byłbym wdzięczny za radę i pomoc w przejściu z Worda na OO.
krzychu

[Darek]

Na pewno ktoś udzieli lepszej porady, a tymczasem możesz nagrać sobie makro wstawiania danego znaku. Kiedyś gdzieś znalazłem opis, jak to robić i działa.
"Jeżeli chcemy łatwo umieszczać w tekście te znaki, których próżno szukać na klawiaturze naszego peceta, to najwygodniej będzie przygotować specjalne makro i przyporządkować mu wybrany skrót klawiaturowy.
Przyjmijmy, że chcemy mieć możliwość łatwego wprowadzania znaku waluty euro. Wydajemy zatem polecenie Narzędzia | Makra | Zarejestruj makro, a następnie z menu Wstaw wybieramy opcję Znaki specjalne. W wyświetlonym okienku zaznaczamy interesujący nas znaczek. Klikamy przyciski OK i Zakończ rejestrację. Zapisujemy makro pod dowolną nazwą (np. Euro) i przechodzimy do menu Narzędzia | Konfiguruj | Klawiatura. W sekcji Funkcje odnajdujemy i zaznaczamy nasze makro - zazwyczaj zobaczymy je po rozwinięciu gałęzi OpenOffice.org Makra języka BASIC | Standard Module1. W grupie Skróty klawiaturowe wskazujemy tę kombinację klawiszy, którą chcielibyśmy przyporządkować naszemu makropoleceniu (np. [Ctrl]+[E]), i naciskamy klawisz Modyfikuj. Klikamy jeszcze OK i już możemy łatwo wstawiać do dokumentu znaczek euro.
W taki sam sposób skojarzymy skróty klawiaturowe z wybranym poleceniem lub sposobem formatowania tekstu. Pamiętajmy tylko, żeby tak wybrać skrót, aby nie zastąpić jakiegoś istniejącego. Writer nie ostrzega przed tym, że na przykład kombinacja [Ctrl]+[V] jest zajęta! "

[Jan_J]

Może to głupie, ale czy nie lepiej przygotować sobie w systemie dwa układy klawiatury i przełączać w razie potrzeby?

Pracujesz pod Windows. Nie założę się, ale jest spora szansa, że masz na listwie zadań kontrolkę zmiany klawiatury, że z niej nie korzystasz, i że czasem ,,sama'' Ci się przełącza przy trąceniu Ctrl+Shift? więc może lepiej wykorzystać narzędzie systemowe zamiast konfigurować aplikację?

[krzychu]

Pracuję pod Vistą (rok temu laptopy sprzedawano tylko z nią, ale przywykłem i nie staram się nie zrzędzić).
Z klawiatury niemieckiej oczywiście korzystam, gdy piszę dłuższe teksty czy mejle po niemiecku.
Ale przy tłumaczeniu to mało ekonomiczne: w Wordzie, pisząc z polską klawiaturą, wciskałem ALT + litera, czyli jeden ruch, a przy zmianie klawiatury to są dwa dodatkowe ruchy dla jednego znaku (lub więcej, jeśli po drodze jest klawiatura angielska). Załóżmy, że na standardowej stronie muszę wpisać 15 takich znaków, to daje już minimum 30 dodatkowych, zbędnych i dekoncentrujących działań. A przecież nie mogę się skupiać na narzędziu (nawet tak sympatycznych jak OO), tylko na tekście. Tłumacząc średnio 6 stron dziennie, musiałbym wykonać tych operacji odpowiednio więcej. I tak to się multiplikuj. Naturalnie, z czasem to się może zautomatyzować...
Pomysł z makrami wydaje mi się bardzo sensowny, to byłaby właśnie metoda przypisywania znaków do klawiszy. Tyle że znacznie bardziej skomplikowana niż w wiadomym edytorze - niemniej z pewnością warto poświęcić kwadrans, by potem mieć sprawne narzędzie na długi czas. Bardzo dziękuję za tę radę panu Darkowi!
(Spróbuję tej metody jutro, bo dzisiaj niestety mi nie wyszło - widocznie za słabo jeszcze się orientuję w meandrach Oo albo zbyt już zmęczony. A przecież w czasach prehistorycznych, korzystając z WordPerfecta pod DOS-em, nieustannie pisałem jakieś makra, więc w końcu powinno się udać.)

[Jan_J]

Hmmm ...
w takim razie może http://extensions.services.openoffice.o ... Characters

[mg2]

Rozwiązanie z makrami wydaje się najlepsze. Dorabiasz skróty np: alt+o, sh+alt+o itd.

Innym sensownym wyjściem są własne tagi w słowach, np:
- /oed/ (o umlat duże)
- /oem/ (o umlat małe)
a po skończonym pisaniu "Znajdź i zamień".

PS
Można ewentualnie bawić się z autotekstem ale wtedy trzeba usuwać spacje.

[krzychu]

Dziękuję wszystkim za życzliwość i cenne rady!
Ostatecznie najlepiej sprawdziło się rozwiązanie z makrami (specjalne podziękowanie dla Darka za rozpisanie poszczególnych kroków!).
Wreszcie przyrządziłem sobie klawiaturę według własnych potrzeb i przyzwyczajeń, a o to przecież chodzi.
Pozdrawiam serdecznie
Krzychu

[Darek]

Faktycznie OO Write nie ma w okienku "Wstaw symbol" opcji dodania skrótu klawiaturowego, tak jak Ms Word, ale można to obejść tworząc makro.
Tutaj ilustrowana instrukcja, jak to zrobić na przykładzie myślnika:
http://wiki.services.openoffice.org/wik ... _Em_Dashes